 |
|
HET RUHRGEBIED was
ooit de grootste industrieregio van Europa. Er werd op grote schaal
steenkool gewonnen en staal geproduceerd. In de jaren tachtig was de
neergang van de zware industrie echter een feit, en de meeste mijn- en
staalwerkers werden werkeloos. Met het regio-project IBA Emscherpark
onderging het Ruhrgebied een ingrijpende verandering.
Nieuwe bedrijven uit innovatieve sectoren werden aangetrokken. In het
indrukwekkende landschap van koolmijnen, hoogovens en kooksfabrieken
bevinden zich inmiddels musea, opleidingsinstellingen en
wetenschapscentra. De uitgebreide infrastructuur van spoorwegen,
straten, gasleidingen en transportbanden is opgegaan in industriële
landschapsparken. De rijkdom van het
industriële erfgoed in het Ruhrgebied, gecombineerd met nieuwe
culturele en educatieve functies, is uniek op deze schaal en in deze
complexiteit en veelvoud.
De
Zeche Zollverein is een goed voorbeeld van industriearchitectuur die
gespaard werd door de sloophamers en door de Unesco tot monument is
verklaard. Naast een Design Centrum (door Norman Foster) en het
Coregrafisch Centrum is de Kokerei (kooksfabriek) met zijn batterij
kooksovens en schoorstenen het meest indrukwekkende gebouw. Op dit
moment worden in het kader van een nieuw masterplan (OMA) aanvullende
functies in het mijnengebied gerealiseerd, zoals een in 2006
opgeleverde designschool, ontworpen door de Japanse architecten SANAA.
Ook in
de Duisburg Innenhafen, om een ander voorbeeld te noemen, zijn
graansilo´s hergebruikt als kantoren, woningen en een museum (Herzog
& De Meuron). In de kolenbunkers van
het landschapspark Duisburg Noord zijn tuinen gerealiseerd, op andere
locaties kun je duiken of klimmen in oude hoogovens.
Architectuur
van o.a. Ahlbrecht & Scheidt, Böll Krabel, Gerber Architekten,
Christoph Märkler Architekten, Herzog & De Meuron, Benthem
Crouwel, OMA Rem Koolhaas, Foster and Partners, SANAA
|